“Sa Ting-ulan, Gusto Kong Makita Ang Mga Alindanaw” sinulat ni Tito Itsoy

Sa akong paglatagaw diri sa dalan sa kinabuhi na sugat kog maanindot nga pinulungan, daw sama sa usa ka kaagi og kasinatian nga bisan tood hanap na sa atong mga huna-huna apan magpabilin gihapon sa atong mga kasing-kasing. Igahin ko kanunyo ang balak ni Tito Itsoy mao nay ingun sa naka kita ra pud ani. ania.

Kaanindot balikan niadtong panahon
Nga kita nagdula sa balisbisan nga nangaligo
Sa ulan, nahibulong ta sa dahon sa gabi nga
Di mabasa. Nangatawa ta nianang kinataw-an sa usa ka bata
Wa ta makasabot sa pinulongan sa ulan apan nasayod ta nga
Kini talidhay sa kinaiyahan. Naghimo tag kanal-kanal nga sama
Sa atong mga damgo karon nga agianan sa tubig ngadto sa
Sapa. Usahay gusto tang lantawon lahos sa bentana ang ulan,
ulan, ulan

Naghubo tang duha ug nangaligo gawas sa koral
Nasuko si Mawling nato kay atong gikawat ang iyang
Sinawod sa sandayong. Nanagan ta nga naggukod sa anino sa gabon
Ngadto sa kamotehan, sa kakugnan. Ug nalamba ta. Imong lawas nadat-og
sa Akoa.

Ug diha pa ta masayod nga di na diay ta mga bata dihang wa na ta nindoting
Magtan-aw sa mga alindanaw kay may kilat nga nagpataliwa nato.
Nahibulong ta nganong kalit mang nawalis ang gitapis nga kainosente
Sa atong pagkabata.

Karon, kay ting-ulan na man usab, buot kong masubli kadtong atong
Mga binatang kagiki. Apan wa na koy nabatyagang kilat kay mibalik nako
Ang talan-awon sa kaanindot sa mga alindanaw.